น้ำผึ้งรักษาแผล
ทางการแพทย์แผนปัจจุบันได้ยอมรับการนำนํ้าผึ้งมาใช้รักษาแผล ทั้งแผลสดและแผลเปื่อย (เรื้อรัง) โดยการทำแผลให้สะอาด เช่น ถ้าเป็นแผลสดหากมีดินทรายเปรอะเปื้อน แรกสุดให้ฟอกล้างด้วยน้ำกับสบู่ให้เศษดินทรายออกเสียก่อน ใช้สำลีหรือผ้ากอซเช็ดแผลให้แห้ง แล้วใช้นํ้าผึ้งทาลงบนเนื้อแผล ปิดด้วยผ้ากอซ วันต่อไปเปิดทำแผลรอบใหม่ ให้ใช้นํ้าเกลือหรือนํ้าสุกชะเนื้อแผล (ไม่ควรใช้นํ้ายาฆ่าเชื้อ เช่น แอลกอฮอล์ โพวิโดนไอโอดีน ชะถูกเนื้อแผล แต่อนุโลมให้ชะบนผิวหนังรอบๆ แผลได้ ทั้งนี้ เพราะนํ้ายาเหล่านี้จะทำลายเซลล์หรือเนื้อเยื่อในแผล อาจทำให้แผลหายช้าได้) แล้วใช้นํ้าผึ้งทาบนเนื้อแผลแล้วปิดด้วยผ้ากอซทำแผลวันละ 1-2 ครั้ง จะสังเกตว่าเนื้อแผลจะแดง ไม่มีหนองหรือการติดเชื้อและเซลล์ผิวหนังจะงอกจากขอบแผลเข้ามาปกคลุมเนื้อแผลในเวลาไม่กี่วัน
เหตุผลที่นํ้าผึ้งมีสรรพคุณสมานแผลได้ดี ก็เนื่องมาจากความเข้มข้นของนํ้าผึ้ง จะทำให้เชื้อโรคฝ่อตายตามหลักการทางวิทยาศาสตร์ที่ว่า สิ่งที่มีความเข้มข้นกว่า (เช่น นํ้าผึ้ง) จะดูดสารนํ้าจากสิ่งที่เข้มข้นน้อยกว่า (เช่น เชื้อโรค) ดังที่ภาษาหมอเรียกว่า ‘osmoticpressure’ อนึ่ง หากไม่มีนํ้าผึ้ง สามารถใช้นํ้าเชื่อมเข้มข้นแทน โดยผสมนํ้าตาลทราย 1 กก. ต่อนํ้า 1 ลิตร เคี่ยวให้กลายเป็นนํ้าเชื่อมก็ได้
Cr.https://www.facebook.com/folkdoctorthailand
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น